Πρόλογος
«Περιμένοντας τους βαρβάρους»
1. Νικόλαος Ρούσκας - ο πρώτος μάρτυρας
.......
Σαββατόβραδο στους Λυγκιάδες – Ο Νικόλαος στο κελάρι – Το ψίκι –
Ένας αντάρτης: η αφήγηση του Χρήστου Λώλη –
Οι νεκρές ψυχές: μαρτυρία του Δημοσθένη Τσιρίκη -Χρονικό των δεινών
2. Ελένη Χολέβα - η δεύτερη μάρτυρας
Στο σπίτι της Ελένης – Ο πάτερ Χολέβας – Χωρίς νεκρώσιμη ακολουθία
3. Χρήστος Παππάς - ο τρίτος μάρτυρας
Ο δάσκαλος και η γυναίκα του – Ένα χωριό χωρίς νερό – Η ανάκριση Του βοδιού η ουρά – Προς το «Ζήτα»
4. Χαρίλαος Λιούρης - ο τέταρτος μάρτυρας
Ζέφυρος στα Άνω Λιόσια – «Κάναμαν τους πεθαμένους» «Πρώτη φορά που μπήκα σε αυτοκίνητο»
5. Έρευνες στη Γερμανία
Στο αρχείο του Λούντβιγκσμπουργκ – Η μονάδα εντατικής θεραπείας – Επιστροφή στα Γιάννενα
6. Παναγιώτης Μπαμπούσικας - ο πέμπτος μάρτυρας
Επίσκεψη στην Ελευσίνα – Ένα αστείο; – «Γυρίσαμε στους Λυγκιάδες» – Το μνημόσυνο – Η ατίμωση – Απαγωγή στον Κάτω Κόσμο
7. Πάλι στα Γιάννενα
«Αύριο καπούτ!»: αναμνήσεις του Θεμιστοκλή Καζαντζή – «Κάρολος ο καλός»: αναμνήσεις του Ιωάννη Νούσια -
«Στα κονάκια»: αναμνήσεις της Αγγελικής Σιαφάκα -Ο δεύτερος Νικήτας – Το ψίκι – «Στα αποκαΐδια του χωριο αναμνήσεις του Ξενοφώντα Σιαφάκα
8. Η νύφη στα κόκκινα
«Μόνο ο γαμπρός ήρθε με τα αδέρφια του»:
αναμνήσεις της Ευφροσύνης Χασακή – Το προξενιό – Οι αρραβώνες – Ψυχές στο νεκρομαντείο του Αχέροντα
9. Στους Μογγλιούς
«Είχε μυρουδιά»: αναμνήσεις του Κωνσταντίνου Φούκα «Μετά απ' είκοσι μέρες κάψανε και τους Μογγλιούς»: αναμνήσεις του Κωνσταντίνου Μαντήλα –
Ο γέρος Παναγιώτης Ρούσκας
10. Το μνημόσυνο
Στα νεόκτιστα σπίτια των Λυγκιάδων: επίσκεψη στην Ευγενία Γεράκου και στη Χρυσούλα Ρούσκα – Αναμνήσεις του Ιωάννη Χολέβα: «Γιατί ψέματα να μη λέμε: εγώ έσωσα τον Μπαμπούσικα!».
11. Αναστασία Φούκα - η τελευταία μάρτυρας
«Έρχονται οι Γερμανοί!» – Το μαντήλι – Η ανάκριση
12. Έρευνες στα αρχεία
Ένας ιερέας στα Γιάννενα – «Καταξιωμένος σε εκατό μάχες» – Η προανάκριση της εισαγγελίας του Μονάχου – «Έλλειψη επαρκών ενδείξεων για αξιόποινες πράξεις» -
Η φωνή των θυμάτων – Μια «σκόπιμη» μαρτυρία – Η κατάθεση του διερμηνέα – Η κατάθεση του κοινοτάρχη
Επίλογος
Η σκάλα
Απέναντι από την πόλη των Ιωαννίνων, ριζωμένο στη κορυφή του Μιτσικελιού βρίσκεται το χωριό Λυγκιάδες. Έχει την τύχη να έχει θέα όλο το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων και την "ατυχία" να φαίνεται από την πόλη και όλη τη γύρω περιοχή.
Στις Οκτωβρίου του 194, ημέρα Κυριακή, και ενώ ακόμα δεν έχει χαράξει οι προβολείς και το πυροβολικό του γερμανικού στρατού κατοχής είναι στραμμένα στο χωριό. Έξι καμιόνια με Γερμανούς καταδρομείς ανηφορίζουν προς τα εκεί. Μετά από λίγες ώρες το χωριό θα έχει σβηστεί από το χάρτη. Και 82 κάτοικοι - κυρίως γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι - δε θα προλάβουν ούτε καν να ρωτήσουν σε τι έφταιξαν.
Οι καπνοί θα σκεπάσον τα Γιάννενα και η λήθη τη μνήμη.
Ο Christoph Schminck - Gustavus θα μιλήσει με τους επιζώντες της σφαγής. Θα δώσει το λόγο στα θύματα. Αλλά και θα ψάξει στη Γερμανία τους θύτες. Θα προσπαθήσει να καταλάβει γιατί ποτέ δε λογοδότησαν για τα εγκλήματά τους.
Το "Μνήμες Κατοχής ΙΙΙ: Οι Λυγκιάδες στις φλόγες" είναι το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της τριλογίας του για την Ήπειρο.