Ήρθε η στιγμή να ανακοινώσουμε την κυκλοφορία της νέας μας έκδοσης, το βιβλίο του Φώτη Γ. “Οι μπάτσοι δεν μπορούν να χορέψουν”. Ήδη η διανομή έχει ξεκινήσει και προτού αναφέρουμε περισσότερα για το πρώτο μυθιστόρημα του Φώτη Γ. θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους φίλους και τις φίλες που μας στήριξαν για μια ακόμη φορά, ώστε να έχουμε το έβδομο βιβλίο των εκδόσεων στα χέρια μας. Έπεται συνέχεια!
Οι μπάτσοι δεν μπορούν να χορέψουν «Ο μπάρμαν σκούπιζε βαριεστημένα την μπάρα στο σκυλάδι κο-στριπτιζάδικο για το οποίο η ταμπέλα από νέον πληροφορούσε το κοινό ότι φέρει την ονομασία Η Μεγάλη Νύχτα. Εδώ πριν από τέσσερα περίπου χρόνια ένας Γεωργιανός είχε εκτελέσει εν ψυχρώ έναν άτυχο ιδιοκτήτη τουριστικού λεωφορείου για ασήμαντη αφορμή, αφού πρώτα γελώντας –και αυτό έχει μια σημασία- τον είχε αναγκάσει να χορέψει μακάβρια πάνω από τις σφαίρες που έριχνε προς τα πόδια του. Εδώ, επίσης, έξι χρόνια πριν ένας κτηνοτρόφος από την Καρδίτσα είχε μαχαιρώσει με φαλ τσέτα μέχρι θανάτου - πάνω από είκοσι φορές, είπαν αργότερα οι μπάτσοι, έναν ταξιτζή με τον οποίο ως τότε καθόταν στην ίδια παρέα, επειδή ο δεύτερος έβαλε χέρι στην κοπέλα που ο πρώτος θεωρούσε ιδιοκτησία του. Εδώ, τέλος, πριν από δέκα χρόνια ένας ιερέας ήπιε τόση πολλή κοκαΐνη, που ξεψύχησε πάνω στον νιπτήρα της τουαλέτας αφήνοντας όλη την παρέα του -αποτε λούμενη κυρίως από τραβεστί χωρίς την πολύτιμη πνευματική του καθοδήγηση. Στη Μεγάλη Νύχτα, κάτω από το αρρωστημένο ημίφως των ρυθμικά τρεμοπαιζόντων λαμπιονιών, ο αστυνομικός διευθυντής έπινε τζιν (το πιο ακριβό του μαγαζιού) με τόνικ και μπλου κορακάο παρέα με έναν τύπο που αναμφίβολα ήταν εκ των επικεφαλής της ρωσοποντιακής μαφίας». Το οι μπάτσοι δεν μπορούν να χορέψουν είναι μια ιστορία για τα σκο-τεινά προάστια της Αθήνας, ίσως για τα ακόμα πιο σκοτεινά προά-στια των προαστίων. Για την Αυλίζα, την Αγία Μαύρα –τι ωραίο όνομα, τη Νέα Ζωή -ακόμα πιο ωραίο όνομα-, την Αριζόνα, την Άνω Λίμνη και τη Νεάπολη. Για αυτούς που «το μεγάλο κεφάλαιο τους έχει καταδικάσει να ζούνε μέσα σε έναν λάκκο με σκατά, ακρι βώς για να αγοράζουν και να πουλάνε εκεί μέσα τα εμπορεύματα που δεν μπορούν να φαίνονται στο φως της μέρας»...