ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ (Ηλίας Νικολακόπουλος)
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟΙ
Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Από πρόσφυγες, γηγενείς: πληθυσμιακά μεγέθη και εσωτερικές διαφοροποιήσεις
ΚΕΦΑΛΑΙΟ II
Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Προσπάθειες διάσωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Η Θεσσαλονίκη και η εποχή του Τανζιμάτ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ III
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV
Η ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Οι σχέσεις ανάμεσα στους Εβραίους και τους Έλληνες της Θεσσαλονίκης πριν από το 1912
Η κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό
Το νέο τοπίο – Η παρουσία της Φεντερασιόν
ΚΕΦΑΛΑΙΟ V
Η σύνθεση του εκλογικού σώματος
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ - ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Η σύνθεση του εκλογικού σώματος
Το εκλογικό σύστημα
Τα αποτελέσματα των εκλογών της 31ης Μαΐου 1915
Οι εκλογές της 6ης Δεκεμβρίου 1915- Η Βουλή των "Λαζάρων" και οι προσπάθειες προσέγγισης των Εβραίων
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1920
Οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου 1920
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII
ΟΙ ΧΩΡΙΣΤΟΙ ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ
Οι εκλογές του 1923
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII
Η ΕΒΡΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Η μεγάλη πυρκαγιά και οι συνέπειές της
Οι εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 1926
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙX
Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΜΠΕΛ
Οι βουλευτικές εκλογές της 19ης Αυγούστου 1928 και οι γερουσιαστικές της 21ης Απριλίου 1929
Ο εμπρησμός του Κάμπελ
Οι δημοτικές εκλογές του 1929 και του 1930
Το Κάμπελ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Χ
Η ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ
Οι βουλευτικές και γερουσιαστικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου 1932
Οι εκλογές του 1933
Οι επαναληπτικές εκλογές της 2ας Ιουλίου 1933
Οι μονόπλευρες εκλογές της 9ης Ιουνίου 1935
Οι εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 – Η τελευταία εκλογική συμμετοχή
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΕΒΡΑΪΚΗΣ
ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 1915-1920 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
Στη Θεσσαλονίκη, η ιστορική διαδρομή τεσσάρων και πλέον αιώνων συνέβαλλε στη διαμόρφωση μια μοναδικής ιδιαιτερότητας: σε όλη την Οθωμανική περίοδο της πόλης, το κυρίαρχο πληθυσμιακά και οικονομικά στοιχείο αποτελέστηκε από τους απογόνους εκείνων, οι οποίοι έφτασαν μπροστά στα γκρεμισμένα τείχη της, αναζητώντας τόπο για να ριζώσουν. Οι άνθρωποι αυτοί στη ~Νέα Ιερουσαλήμ~ συγκρότησαν μια κοινωνία με πλήρη κοινωνική διαστρωμάτωση, με τους πλούσιους και τους φτωχούς της, με τους εμπορευόμενους στο λιμάνι της πόλης και τους αχθοφόρους του, με τους τραπεζίτες και τους υπαλλήλους τους, με τις ιδεολογικές συγκρούσεις ανάμεσα σε σοσιαλιστές, αφομοιωτικούς και σιωνιστές. Πουθενά αλλού στην Ευρώπη η ταξική διάρθρωση της Εβραϊκής κοινωνίας δεν ήταν αντίστοιχη. Γι’ αυτό η ιστορία της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης δεν έχει αναλογίες ούτε είναι αντίστοιχη με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Στις αρχές του 20ου αιώνα, η κοινωνία αυτή βρέθηκε στη δίνη των βαλκανικών εθνικισμών. Η προσάρτηση της Θεσσαλονίκης στο ελληνικό κράτος και όλα όσα συνέβησαν τα επόμενα χρόνια, ανέτρεψαν την ως τότε κατάσταση πραγμάτων. Οι Εβραίοι προσπάθησαν να προστατέψουν τα συμφέροντα τους μέσα από το πολιτικό παιχνίδι. Συμμάχησαν με πολιτικές δυνάμεις της χώρας, υποστήριξαν πολιτικούς σχηματισμούς, συγκρότησαν πολιτικό φορέα. Όμως, κάθε φορά, οι εξελίξεις τους ξεπερνούσαν. Το βίαιο τέλος της εβραϊκής παρουσία στη Θεσσαλονίκη έκλεισε με τον πιο τραγικό τρόπο το κεφάλαιο της ιστορίας που διάρκεσε περίπου τετρακόσια πενήντα χρόνια.