Υποκειμενικότητα και εξουσία

"Αν εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ ὅρος «ἰδεολογία» ἔχει συνδεθεῖ πε ρισσότερο μέ τήν ἀντι-ὀρθολογική πλευρά τοῦ ὑπαρκτοῦ σο-σιαλισμοῦ, ἄλλο τόσο ἰσχύει ὅτι ἡ θεωρία τῆς ἰδεολογίας ἔχει κυρίως ἐμφανιστεῖ ὡς μιὰ ἀπόπειρα ὀρθολογικῆς, τρό-πον τινά, κριτικῆς τοῦ καπιταλισμού – καί κατά συνέπεια ὀρθολογικῆς, τρόπον τινά, καταξίωσης τοῦ θεωρητικοῦ Μαρ-ξισμοῦ.

Ἡ παραπάνω ἀντίφαση ἀποτελεῖ τήν ἀφετηρία τῶν προ-βληματισμῶν αὐτοῦ τοῦ κειμένου. Ο συγγραφέας δέν ἀπο-σκοπεῖ φυσικά στην «ἐπίλυση» αὐτῆς τῆς ἀντίφασης, ἁπλῶς στην κατάδειξη μιᾶς πιθανής σημασίας της, ἡ ὁποία σχετί-ζεται κυρίως μέ τήν ἀμφίδρομη παρεμβατική σχέση μεταξύ ὑποκειμενικότητας καί πολιτικής – ἡ συνειδητοποίηση τῆς ὁποίας εἶχε ὡς συνέπεια ἀκριβῶς τὸν προβληματισμό για τήν ἰδεολογία, καθώς καί τήν ἐντυπωσιακά αὐξανόμενη βα-ρύτητα αὐτοῦ τοῦ προβληματισμοῦ στο εὐρύτερο πεδίο τῆς κοινωνικῆς καί πολιτικῆς θεωρίας.