ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Ἐμεῖς οἱ βικτωριανοί
2. Ἡ ὑπόθεση τῆς καταστολῆς
1. Ἡ προτροπή στόν Λόγο
2. Ἡ ἐμφύτευση τῶν διαστροφῶν
3. Scientia Sexualis
4. Το σύστημα τῆς σεξουαλικότητας
1. Το ζητούμενο
2. Μέθοδος
3. Τό πεδίο ἔρευνας
4. Περιοδολόγηση
5. Το δικαίωμα τοῦ θανάτου καί ἡ ἐξουσία πάνω στή ζωή
«... Από τούς δυό αὐτοὺς ἀργόσυρτους αἰῶνες, ὅπου ἡ ἱστο ρία τῆς σεξουαλικότητας θὰ ἔπρεπε να διαβαστεί πρίν ἀπ' ὅλα ὡς τὸ χρονικό μιας αύξουσας καταστολῆς, ἔχουμε ἄραγε λυ-τρωθεί; Ελάχιστα, μᾶς ἀπαντοῦν καὶ σήμερα ἀκόμα. Ἴσως, χάρη στον Freud. ᾿Αλλά με πόση περίσκεψη, μέ πόσην ἰατρική σύνεση, με πόσην ἐπιστημονική ἐγγύηση ἀβλάβειας, καί με πόσες προφυλάξεις για να συγκρατηθούν ὅλα, χωρίς κίνδυνο « ἐκτραχηλισμοῦ», στον πιο σίγουρο καί πιό διακριτικό χῶ-ρο, ἀνάμεσα στο ψυχαναλυτικό ντιβάνι καί στή συνδιάλεξη : ἄλλος ἕνας ἐπωφελής ψίθυρος πάνω σ' ἕνα κρεβάτι. Μήπως ὅμως θα μποροῦσε νὰ εἶναι διαφορετικά ; Μᾶς ἐξηγοῦν ὅτι, ἄν ὄντως ἡ καταστολή ὑπῆρξε, ἀπό τήν κλασική ἐποχή κι ἐδῶ, ὁ θεμελιακός τρόπος σύνδεσης ἀνάμεσα στήν ἐξουσία, στή γνώση καί στή σεξουαλικότητα, τότε δέν μποροῦμε νὰ λυτρω-θοῦμε ἀπ' αὐτήν παρά μ' ἕνα πολύ ὑψηλό ἀντίτιμο : θα χρεια-ζόταν, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, ἡ παράβαση τῶν νόμων, ἡ ἄρση τῶν ἀπαγορεύσεων, ἡ εἰσβολή τοῦ λόγου, ἡ ἀποκατάσταση τῆς ἡδονῆς στην πραγματική ζωή καί μιά ὁλότελα νέα διάταξη τῶν μηχανισμῶν τῆς ἐξουσίας· γιατί καί τό μικρότερο κομμα-τάκι ἀλήθειας βρίσκεται κάτω ἀπό τήν πολιτική αἵρεση. Επο-μένως, τέτοια ἀποτελέσματα δέν μπορεῖ κανείς να τα περιμέ-νει ἀπό μιά σκέτη ἰατρική πρακτική, οὔτε ἀπό ἕνα θεωρητικό λόγο, ὅσο αὐστηρός κι ἄν εἶναι. Καταγγέλλονται λοιπόν ὁ κονφορμισμός τοῦ Freud, οἱ ὁμαλοποιητικές λειτουργίες τῆς ψυχανάλυσης, ἡ τόση δειλία πίσω ἀπό τίς μεγάλες παραφορές τοῦ Reich, καί ὅλες οἱ συνέπειες τῆς ἔνταξης πού ἐξασφαλίζει ἡ « ἐπιστήμη » τοῦ σέξ ἢ οἱ ἐλάχιστα διφορούμενες πρακτικές τῆς σεξολογίας...» Μ.Φ