Το παρόν βιβλίο αποτελείτα από εννεά διηγήματα στα οποία ενυπάρχουν αυτοβιογαφικά και μυθοπλαστικά στοιχεία, μέσω του αφηγηματικού-λογοτεχνικού λόγου, αντί του αμιγώς πολιτικού λόγου. Κοινή τους θεματική είναι ο φανταστικός εξωγήινος, διαγαλαξιακός κόσμος του Ίγκον 1, ένα υπερρεαλιστικό σύμπαν που έχει πλάσει ο συγγραφέας, όντας κρατούμενος, και το οποίο εγκιβωτίζεται, εντυπωσιακά, στο ψυχρό ρεαλιστικό πλαίσιο της φυλακής Δομοκού. Πρόκειται για ένα ψυχογράφημα, στο οποίο μπορεί να ανγνωρίσει κανείς την προσπάθεια ενός ανθρώπου να επεξεργαστεί, να επεξηγήσει και ενδεχομένως να κατανοήσει τον ακατανόητο , δησνόητο , εξωπραγματικό και καθόλα δυστοπικό χαρακτήρα της φυλακής. Τα διηγήματα είναι γραμμένα από τον συγγραφέα με ιδιαίτερα παιγνιώδη διάθεση, αλλά και συναισθηματικό τρόπο, προστατεύοντας κατά μία έννοια, τόσο τους αναγνώστες, όσο και τον ίδιο του τον εαυτό, από το δυσβάσταχτο βάρος του εγκλεισμού.